Yıldızlararası – Interstellar (2014)

Yılın en başarılı yapımlarından bir tanesi yılın son zamanlarında çıktı geldi. Yıl daha bitmedi (sözüm sana Hobbit) ama 2014’ün en iyi filmi seçilme ihtimali olan Interstellar, 3 saat boyunca sizi koltuğunuza yapıştıracak. İçinizde küçücük de olsa bir nerd varsa ve bu filmi izlemediyseniz çok şey kaçırdınız demektir. Filmin sonunda beynimde “gidiyor gönlümün efendisi, durdurun onsuz olamam artık” lafının yankılanmasına bile sebep olduysa siz düşünün artık 🙂

Christopher Nolan’ın en azından bir filmini izlemişsinizdir. Bilimsel temeli olmadan algılarımızla oynayan Inception’ı, bir kısa hikayeden harika bir görsellik çıkaran Memento’yu veya Joker’i Joker yapan Batman’i. Güzel işler yapmış adamdır Nolan beyciğimiz. Interstellar da Inception aromalı uzay filmi gibi karşımıza geldiğinde gitmeden edemedik.

İnsanlık Dünya’da doğdu ama burada ölmesi kaderinde yok mottosuyla kafamıza alev aldıran Interstellar, son zamanlarını yaşayan insan ırkının tek kurtuluşu olarak gezegeni terketmemizi gören Dr. John Brand (Michael Caine) ‘in önderliğinde başlatılan Lazarus görevlerinden 10 yıl sonra olan olayları ele alıyor. Yine Bir ödüle göz kırpan Matthew McConaughey ve tam nedenini anlamasam da Anne Hathaway filmin başrol oyuncuları. Romantik komedilerde görmeye alıştığımız Hathaway filmde uzun bir süre boyunca “yama” olarak görünse de çok aşırı derecede sırıtmıyor. Ama yine de  uzay denilince aklımıza gelen Katee Sackhoff ya da Tricia Helfer (evet doğru düşündünüz Battlestar Galactica’dan bahsediyorum :)) gibi daha güçlü bir kadın figürü görmek güzel olabilirdi. Bir de True Detective izleyenler McConaughey’in performansında bir değişiklik görmeyebilirler ama Spoiler vermemek için söylemediğim o sahneden itibaren neden ödüle göz kırpıyor dediğimi anlayacaksınız. Ayrıca filmde Dr. Mann rolünde Matt Damon’ın ve Donald rolünde John Lithgow’un oynadığını belirtmeden geçmeyelim.

Worm Hole’un, yerçekiminin zaman üzerindeki etkisinin çok yalın bir şekilde anlatıldığı filmde, Star Wars’un yeni üçlemesinde de gördüğümüz Jar Jar Binks’in garip hareketleriyle seyirciyi güldürmesi, Interstellar’da TARS üzerinden vuku buluyor. İzleyenlerin nedense tepkisini çeken bu durum bence hoş bir detay olmuş. Bir yapay zekanın böyle yeteneklere sahip olabileceğini düşünmek güzel şey çünkü 🙂

Interstellar’da bir ses sorunu olduğundan bahsediliyor. Hatta o kadar büyüdü ki bu mevzu filmden önce bu konuşulur oldu. İzlediğimiz salonda ilk yarıda bazı çatlama sesleri geliyordu ve ben bunu o konuya yormuştum. Ama internette okuduğumda özellikle bazı sahnelerde dış seslerin konuşmayı baskıladığından bahsedildiğini gördüğümde anlam veremedim çünkü ben öyle bir şeyi çok hissetmedim. Evet biraz baskı vardı ama denildiği kadar da çok değildi.

Filmin görselliklerine denilecek hiç bir laf bulamıyorum. Gargantua ve sonrası yaşananlar için söyleyebileceğim tek şey Mükemmel. Filmin görüntü yönetmeni Hoyte Van Hoytema inanılmaz bir iş çıkarmış ortaya.

Yılın en güzel filmlerinden bir tanesi Interstellar. Tam ölçek aksiyon ve tam ölçek bilimin çeyrek ölçek duygusallıkla karışmasından elde edilmiş fevkalade bileşik. İzlemediyseniz çok şey kaçırıyorsunuz.

 

Filmi izlediniz ama ne olduğunu anlamadınız mı? Kafanız mı karıştı? Birtatlıbirekşi sizi de düşündü (kendisini de elbette :)) ve ince elenmiş sık dokunmuş 2 akış şemasını buraya ekledi.

 

Çok ağır derecede SPOILER içerir. Uyarıldınız !