Bir hafta aradan sonra Karışık Kaset geri dönüyor. Geçen hafta ki küçük aksaklık yüzünden özürlerimizi iletiriz 🙂 Bu hafta 1959’da çıkan 4 Caz albümünden parçalarla geliyoruz. Müziğin geleceğini değiştiren harika eserler bu hafta Birtatlibireksi’de
1) Miles Davis – So What (Kind of Blue 1959)
Belki avant-garde dönemi yaşanmamış olsaydı Caz’da şu an halen bu tür müzik zamanındaki kadar büyük bir kitleye sahip olacaktı.
Miles Davis ve John Coltrane. Caz tarihinin en ünlü iki müzisyeni, Miles Davis’in Kind of Blue albümünün çıkış parçası So What’ı birlikte çalarsa ne olurun sonucudur bu kayıt.
http://www.youtube.com/watch?v=x9A2bPzLHnU
2) Dave Brubeck – Blue Rondo A la Turk (Time Out 1959)
Türk ve Doğu ezgilerinin yer aldığı bu albüm en çok satan Caz albümlerinden birisidir ve halen daha satmaktadır. Dave Brubeck’in yaptığı bu albüm Caz’ın belirli bir sınırın içinde kalmayacağını göstermiş ve geleceği aydınlatmıştır.
3) Charles Mingus – Fables of Faubus (Ah Um 1959)
Şarkının bu versiyonu çoğu yerde kendine yer bulamasa da şarkının hikayesinin aslı astarı budur. Siyahların müziği Caz, siyahların direnişinin simgesi de olmuştur.
4) Ornette Coleman – Lonely Woman (The Shape of Jazz to Come 1959)
Garip tonuyla, yaptıklarıyla Cazın asi çocuğudur Coleman. Bu şarkı da en bilindik parçalarından birisidir.
5) Charles Mingus – Better Get Hit in Your Soul (Ah Um 1959)
Sanırım en sevdiğim Caz üstadı Charles Mingus’tur. Hard Bop’un hem karışık hem kulağa hoş gelen Blues vari yapısını kemiklerinize kadar hissettirip bir de bunu eğlenceli bir hale getirir.
6) Miles Davis – Freddie Freeloader (Kind of Blue 1959)
Her şarkının anlamlı olmasına gerek yoktur Caz’da. Dizzy’nin Salt Peanut’ı bunun en güzel örneğidir. Davis’in konserlerini para vermeden izlemek isteyen Freddie içindir bu şarkı.
7) Ornette Coleman – Peace (The Shape of Jazz to Come 1959)
Coleman Caz tarihinin belki de en tartışmalı sanatçısıdır. Kimisi dâhi olarak görürken kimisi beceriksiz olarak nitelendirir. Free Jazz’ın babasının en güzel şarkılarından birisidir Peace.
8) Dave Brubeck – Take Five (Time Out 1959)
9 8 lik ritm Batı’da çok fazla kullanılmaz. İlgi çekici yanı da budur şarkının, muhteşemliği dışında. Birbirini hiç sevmeyen iki müzisyeni bir araya getirir bu şarkı aynı zamanda. Özeldir anlayacağınız.
Her albümden 2 parça yayınladık bu hafta. Bu bir Caz 101 dersi değil onun da öncesi. Umarım beğenirsiniz listemizi.
Eğer izlemek isterseniz aşağıda 1959 hakkında BBC’nin yaptığı harika bir belgesel var.
1 Comment
Ben daha önceden Blue Rondo A la Turk albümüne nasıl dikkat etmemişim O.o Youtube’dan başladım hemen dinlemeye ♥